Poniżej upoważnienie do jednorazowego odbioru dziecka z przedszkola:
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
31.01.2022 (poniedziałek)
1.Słuchanie opowiadania M.Mazan pt. „Niewyczerpane źródło energii”- rozmowa o szacunku do przyrody.
Był mroźny lutowy dzień. Parę minut po dziesiątej zaczął prószyć śnieg, który zmienił się w prawdziwą burzę śnieżną. Wicher niósł kłęby białych płatków i szarpał gałęziami drzew. – Okropność – powiedziała Tosia. – Po co komu taki wiatr? – Właśnie – zgodziła się Ala. – Taki wiatr jest nie tylko niepotrzebny, ale i szkodliwy, bo może coś złamać albo porwać! – Jakby porwał Ernestę, toby nie był niepotrzebny! – wtrącił się Mały Bobek i zaczął się zaśmiewać. – Ty się, Bobek, o mnie nie martw – odezwała się Ernesta, która to usłyszała. – Ja chodzę na karate, więc mam mięśnie. Żaden wiatr mnie nie porwie. Natomiast ty nie trenujesz ani mięśni, ani głowy, więc dziś powinieneś szczególnie uważać. I pewnie by się pokłócili, gdyby pani nie zaczęła mówić, że wiatr nie tylko nie jest niepotrzebny, ale i bardzo pożyteczny. Ludzie budują specjalne wielkie wiatraki, którymi wiatr obraca; w ten sposób gromadzi się energię – w ekologiczny sposób, który nie szkodzi środowisku. – A wiecie, jakie jeszcze znamy ekologiczne źródła energii? – spytała pani. Wszyscy się bardzo głęboko zastanowili, ale nikt się nie odezwał. – Słońce! – powiedziała pani. – Jego energię można magazynować w specjalnych bateriach słonecznych. – Niebywałe – przejął się Aleksander. – Czy to naukowo potwierdzone informacje? – Jak najbardziej – zapewniła go pani. – Słonecznego blasku nigdy nie ubędzie nawet, gdybyśmy zmagazynowali go w tysiącu baterii. Tak samo jest z wiatrem. Te źródła energii są niewyczerpane. Czy potraficie wymyślić jeszcze inne niewyczerpane źródło energii? I znowu nikt się nie odezwał, nawet Aleksander. Jednak po chwili rękę podniósł Marek. – Ja znam takie źródło energii, które nie wyczerpuje się ani na chwilę. To moja siostra. Biega przez cały ranek, biega przez całe popołudnie, biega przez cały wieczór i nawet w nocy, jak śpi, to ciągle porusza nogami. I bez przerwy mówi! Bez przerwy! Przeważnie do mnie, a ja jej muszę odpowiadać, bo jak nie, to zaraz krzyczy. Zresztą ona w ogóle lubi krzyczeć, tak sobie. Mam spokój tylko w przedszkolu, a poza tym moje życie to pasmo udręk. Więc jakby pani chciała sobie wziąć moją siostrę jako to ekologiczne źródło energii, to ja ją bardzo polecam. Tylko nie wiem, co na to rodzice… Ale niech pani chociaż spyta, ja bardzo proszę!
Rodzic zadaje dziecku pytania:
1.O czym rozmawiały dzieci w przedszkolu?
2.Czy wiatr jest pożyteczny?
3.Co to jest energia?
4.Jak inaczej możemy nazwać energię?
5.Co to jest prąd? (niewidoczna energia). Gdzie jest wykorzystywany?
6.Gdzie powstaje prąd? (w elektrowni)
7.Jak dostaje się do naszych domów? (płynie przewodami)
8.Jakie utrudnienia pojawiają się w naszym domu i życiu, gdy zabraknie prądu?
9.Co to znaczy odnawialne źródło energii?
10.Jakie znamy inne odnawialne źródła energii?
11.Czy Marek znalazł faktycznie odnawialne źródło energii?
Na końcu wysuwamy wniosek, że odnawialne źródła energii, to takie, które się nigdy nie wyczerpują.
2. Zabawa ruchowa „Płynie prąd – awaria”
Dziecko zamienia się w zabawkę, w której płynie prąd i porusza się swobodnie po dywanie. Na hasło rodzica „AWARIA” dziecko staje bez ruchu, bo nie ma prądu. Zabawę powtarzamy kilka razy.
Miłej zabawy 🙂
28.01.2022 (piątek)
1. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych – rozwijanie ogólnej sprawności fizycznej.
Zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 10. Zimowe zawody sportowe:
Pomoce: tamburyn, piłki, hula- hop, woreczki, papier, klocki/poduszki, lina/skakanka, kocyk
Część wstępna:
– „Marzną ręce, marzną nogi” – zabawa orientacyjno – porządkowa. Przedszkolak porusza się
w rytm tamburynu: biegiem, w podskokach lub marszem. Na hasło: Marzną ręce! zatrzymuje się i mocno pociera dłoń o dłoń. Na hasło: Marzną nogi! zatrzymuje się i mocno tupie nogami. Zabawę powtórz kilka razy.
– „Rozgrzewka” – ćwiczenia uruchamiające duże grupy mięśniowe. Zawodnicy przed zawodami muszą się rozgrzać. Na hasło: Rozgrzewka! dziecko wykonuje: 10 przysiadów,10 skłonów bocznych,10 skrętoskłonów.
Część główna:
– „Toczymy śnieżną kulę” – zabawa z elementem toczenia. Do zabawy zaproś rodzeństwo, rodziców. Uczestnik zabawy toczy piłkę – śnieżne kule, okrąża przeszkody, np.: klocki/poduszki) i wraca na swoje miejsce.. Przekazuje piłkę następnemu uczestnikowi.
– „Celujemy śnieżką” – zabawa rzutna.Na podłodze hula-hoop. Dziecko trzyma 2 woreczki lub kule uformowane z papieru -śnieżki, rzuca kolejno do obręczy.
– „Jedziemy na sankach” – ślizgi na kocykach. Dziecko siada na kocyku w siadzie skulnym, przodem do kierunku ruchu, wykonuje ślizg na kocu za pomocą rąk i nóg. Okrąża przeszkodę (klocki lub poduszki), wraca na swoje miejsce i oddaje kocyk kolejnemu uczestnikowi zabawy,
– „Skoki narciarskie” – zabawa skoczna. Na podłodze ułóż linę lub skakankę. Dziecko wykonuje skoki z linii startu. Zabawę powtórz kilka razy.
– „Hokej” – zabawa bieżna. Na podłodze ustaw tor przeszkód (klocki/ poduszki/ lub według swojego pomysłu). Dziecko pokonuje slalomem trasę, tocząc przed sobą piłkę za pomocą laski gimnastycznej. Zabawę powtórz 2 razy.
Część końcowa:
– „Zakończenie zawodów” – ćwiczenie rytmizujące. Dziecko wyklaskuje, wytupuje według własnego pomysłu rytmy, np. ,,Wygrałam/ Wygrałem! Brawo!”. Na słowa: ,,Wygrałam/ Wygrałem! – klaszcze. Na słowa:Brawo! – podskakuje’
– Marsz – dziecko maszeruje w rytm tamburyna.
Źródło: Przewodnik metodyczny. Planeta dzieci. Pięciolatek, WSiP cz.2, s.164
Zabawy rytmiczne przy muzyce: ,,Zimowe ćwiczenia”
Źródło: Yutube
2. Logorytmika – doskonalenie koordynacji ruchowo – słuchowej, ćwiczenie aparatu artykulacyjnego i koncentracji uwagi.
Zabawy logorytmiczne: ,,Pada śnieg” – dziecko powtarza słowa rymowanki i wykonuje proste ruchy.
Pada, pada, pada śnieg, /dziecko naśladuje palcami ruch padającego śniegu/
I wieje, wieje wiatr. /wyciąga ręce w górę, naśladuje drzewa poruszające się na wietrze/
Chociaż wkoło zima zła, /zatacza przed sobą rękami koła/
Idę sobie w świat. /rytmicznie maszeruje w miejscu/
Krok do przodu, /wykonuje krok do przodu/
Dwa do tyłu /dwa kroki do tyłu/
Oraz w prawo skok. /skacze obunóż w prawą stronę/
I choć mrozik szczypie w uszy, /masuje rękami uszy/
Nie martwi mnie to. /klaszcze/.
Źródło: Zabawy logorytmiczne, zbiór własny.
16.12.2021r. (czwartek)
1.,,Pastuszek Bosy” -nauka pastorałki. Dziecko wzbogaca słownictwo o nowy wyraz ,,pastorałka”.
Pastorałka, czyli piosenka ludowa o tematyce świątecznej, pochodzi od słowa pasterz, czyli opiekun zwierząt.
….
Pastorałka ,,Pastuszek Bosy”:
Autor:A. Warecka, muz. A . Seroczyński
Był pastuszek bosy, na fujarce grał, pasał w górach owce i w szałasie spał.
Nagle aniołowie z nieba w bieli przyfrunęli,
obudzili go gdy spał, gdy spał.
Obudzili go gdy spał, gdy spał.
Dziś do Betlejem trzeba nocą iść,
bo narodzenia czas wypełnił dni,
tam gdzie stajenka razem z bydlątkami,
leży dzieciąteczko i na sianku śpi.
Świat na to czekał wiele już lat
i narodzenia dziś wita czas,
biegnij pastuszku, jasną drogą, niebo płonie,
na niebie pierwszej gwiazdy blask,
na niebie pierwszej gwiazdy blask.
Był pastuszek bosy, zimne nóżki miał,
ale dobry anioł piękne butki dał.
Wziął pastuszek owce,
pobiegł tak jak wiatr przed siebie,
a na niebie blask od gwiazd, od gwiazd,
a na niebie blask od gwiazd, od gwiazd.
Dziś do Betlejem trzeba nocą iść,
bo narodzenia czas wypełnił dni,
tam gdzie stajenka razem z bydlątkami,
leży dzieciąteczko i na sianku śpi.
Świat na to czekał wiele już lat
i narodzenia dziś wita czas,
biegnij pastuszku, jasną drogą, niebo płonie,
na niebie na niebie pierwszej gwiazdy blask,
na niebie pierwszej gwiazdy blask.
Rozmowa z dzieckiem na temat treści utworu muzycznego:
-Jaki był pastuszek?
-Na czym grał?
-Co robił?
-Gdzie spał?
-Kto obudził pastuszka?
-Co powiedzieli aniołowie?
-Jakie miał nóżki?
-Co mu dał anioł? Co zrobił pastuszek?
Źródło: Przewodnik metodyczny ,,Planeta dzieci. Pięciolatek” WSiP cz.2, s.120
Źródło: YouTube
2. A teraz wykonajcie papierowy łańcuch na choinkę.
Do tego zadania będą nam potrzebne kolorowe paski papieru, klej i nożyczki.
15.12.2021r.(środa)
1.Rozwiązywanie zagadek słownych o świętach Bożego Narodzenia i o zimie.
Zagadki:
- Gałązki zielone igiełkami usiane
ma to drzewko świąteczne,
przez dzieci kochane (choinka)
…….
- W centralnym miejscu stołu leży,
Między siankiem i stosem talerzy.
Wśród karpia, stroika i makowca,
nim się dzieli cała rodzinka.(opłatek.)
…………………
- W czerwonej czapce nocą zimową się skrada
i pod choinką prezenty składa. (Mikołaj)
….
- Co roku w grudniową noc,
wszystko ma czarodziejską moc.
Wtedy też Mikołaj Święty,
rozdaje dzieciom… (prezenty)
- W paseczki, gwiazdeczki,
błyszczące, matowe.
Podłużne, okrągłe,
stare i nowe.
Dzisiaj ozdobią
gałązki świerkowe.(bombki)
- Jaka porę roku mamy,
gdy za morzem są bociany? (zima)
……,.
- Sypał z nieba nockę całą.
Wszystko wokół pobielało.(śnieg)
……….
- Ze śniegu zrobiony, kapelusz na głowie.
Zgadnij, kto to taki. Ja wiem, lecz nie
powiem! (bałwan)
…….
- Nie mają kół, a suną po śniegu.
Ze śnieżnej górki zjedziesz na nich na pazurki! (sanki)
Źródło: zbiór własny
2. Zabawa ruchowo – słuchowa przy piosence ,,Zimno nam w paluszki” wg Marty Bogdanowicz
Źródło: YouTube
Przyjemnej zabawy:-)
14.12.21021 (wtorek)
1.,,Świąteczne podarki” – słuchanie wiersza Rafała Lasoty, połączone z zabawą dydaktyczną ,,Jaki to prezent?”
,,Świąteczne podarki”
Pod choinką są prezenty.
Każdy prezent jest zamknięty.
Każdy prezent na mnie zerka,
Bym rozwinął go z papierka.
Wyobraźnią już rysuję,
Co tam w środku się znajduje?
Może misiek, klocki może…
Ty prezencie! Ty potworze!
Złość już mnie za gardło ściska,
Chcę rozwinąć prezenciska!
Łypią na mnie pod choinką
Kolorową kuszą minką!
To za wiele! Ponad siły!
Już nie będę dla nich miły!
Niech już idą z mego domu!
Ja je oddam byle komu!
Nawet łezka mi nie spłynie,
Gdy to wszystko w koszu zginie!
Ale… jeśli w tych paczuszkach
Dwa cukrowe są jabłuszka?!
Jeśli jest tam misio mały,
Co zielone ma sandały!
Może są tam cukiereczki
I orzeszki, i książeczki…!
Trudno!
Choć się czas odwleka,
To ja na nie już poczekam…
Rozmowa z dzieckiem na temat treści wiersza:
1.Gdzie były prezenty?
2.Dlaczego bohater nazwał je potworami i nie był dla nich miły?
3.Co chciał, żeby było w prezentach? itp.
ZABAWA DYDAKTYCZNA ,,Jaki to prezent?”
Przygotujcie 4 koperty. Do każdej ponumerowanej koperty włóżcie wydrukowane obrazki z ilustracjami. Zadanie dzieci polega na podaniu nazwy przedmiotu przedstawionego na obrazku, wyodrębnieniu pierwszej głoski i jej zapamiętaniu, złożeniu pierwszych głosek ze wszystkich wyrazów, podaniu nowej nazwy – odgadnięciu nazwy prezentu.
Koperta 1 : lala – las, aparat, lody, ananas;
Koperta 2: kot – kapelusz, obraz, teczka;
Koperta 3: gra – garnek, rower, apteczka;
Koperta 4: domek – dym, okno, mak, elf, koza;
2. ,,Fabryka prezentów” – zabawa ruchowa.
Dzieci swobodnie się poruszają . Na sygnał i hasło rodzica – nazwy zabawek – naśladują te zabawki, np. roboty, rowery, traktory, mówiące lalki, kotki.
Źródło: Przewodnik metodyczny ,,Planeta dzieci. Pięciolatek” WSiP cz.2, s. 96-97
3. Na koniec wykonajcie kartki świąteczne wybraną techniką. Przykłady w poniższym filmiku:
Źródło: YouToube
Miłej zabawy 🙂
13.12.2021 (poniedziałek)
1. ,,Życzenia dwudziestego pierwszego wieku” – słuchanie opowiadania i rozmowa na jego temat.
,,Życzenia dwudziestego pierwszego wieku” Maciejka Mazan:
Przyszedł grudzień, święta Bożego Narodzenia zbliżały się coraz bardziej i wszyscy mówili tylko o choince i prezentach. Pani przyniosła do przedszkola małą choinkę i zrobiliśmy bombki i łańcuchy z kolorowego papieru, a także gwiazdę ze srebrnej folii na czubek. Aleksander twierdził, że gwiazdy wyglądają inaczej i jest to naukowo stwierdzone, więc i naszą powinniśmy zmienić tak, żeby pasowała do choinki dwudziestego pierwszego wieku, ale pani wytłumaczyła mu, że to tylko taki symbol, a nie model prawdziwej gwiazdy, i Aleksander dał się przekonać.
Ale potem wydarzyło się coś niesłychanego – pani zachorowała! Co prawda zastąpiła ją inna pani, także bardzo miła, lecz zrobiło nam się smutno. Nie zdążyliśmy złożyć naszej pani życzeń, no bo skąd mieliśmy wiedzieć, że zachoruje na grypę?
– Przecież pani wie, że ją lubicie – powiedziała zastępcza pani. – Zresztą przekażę jej wasze życzenia, kiedy ją odwiedzę.
– To pani wie, gdzie mieszka nasza pani? – ożywił się Aleksander.
– Oczywiście – całkiem niedaleko przedszkola – powiedziała zastępcza pani.
– Zarządzam naradę! – rzucił Aleksander, gdy zastępcza pani się odwróciła. – Co prawda święta będą za dwa dni, ale jeszcze zdążymy, jeśli wszyscy weźmiemy się do pracy. I przedstawił nam swój plan. Aleksander jest naprawdę wielki! Następnego dnia Aleksander usiadł za stolikiem, a my podchodziliśmy do niego i pokazywaliśmy mu to, co zrobiliśmy. Gdy przyszła pora spaceru, byliśmy gotowi. Wtedy spakowaliśmy to, co przynieśliśmy z domu, ubraliśmy się ciepło i razem z zastępczą panią poszliśmy do domu naszej prawdziwej pani. Nasza pani mieszkała w domku z ogródkiem. Weszliśmy po cichutku, żeby furtka nie skrzypnęła i na drzewie, które rosło dokładnie przed oknem, rozwiesiliśmy przypięte do sznurka karteczki z literami. Te litery układały się w słowa „WESOŁYCH ŚWIĄT DLA NASZEJ PANI!”. Na tym właśnie polegał pomysł Aleksandra. Trzeba przyznać, że te litery wyglądały bardzo ładnie – zastępcza pani narysowała je nam na karteczkach ołówkiem, a my pokolorowaliśmy je w domu kredkami i napis rzucał się w oczy z daleka. Tylko Mały Bobek pomylił P z B i gdyby Aleksander się nie zorientował, to napis brzmiałby „WESOŁYCH ŚWIĄT DLA NASZEJ BANI!”. Zastępcza pani zapukała do drzwi i kiedy nasza pani wyjrzała, zrobiła wielkie oczy. A potem zaczęła jakoś dziwnie kasłać i wycierać sobie oczy.
– Kochane dzieci – powiedziała. – Sprawiłyście mi wielką radość, ale… wystarczyłaby zwykła kartka…
– Nie, proszę pani – odparł poważnie Aleksander. – Kartka to przeżytek. Mamy dwudziesty pierwszy wiek i to są życzenia dwudziestego pierwszego wieku. Od nas wszystkich. Bo my też jesteśmy przedszkolakami dwudziestego pierwszego wieku. Prawda?
– Prawda, prawda – zgodziła się pani. – Jesteś wielki, Aleksandrze.
– I ja tak sądzę – zgodził się z panią Aleksander.
Źródło: Przewodnik metodyczny ,,Planeta dzieci. Pięciolatek” WSiP cz.2, s. 92 -93
Źródło: YouTube
Rozmowa z dzieckiem na temat treści opowiadania:
-Jakie święta zbliżały się, o czym wszyscy mówili?
-Co dzieci zrobiły na choinkę?
-Dlaczego Aleksandrowi nie podobała się gwiazda?
-Co się stało z panią? Co postanowił Aleksander? Kto mu pomógł?
-Jaką niespodziankę zrobili pani koledzy i koleżanki Aleksandra?
-Co powiedziała pani na widok niespodzianki?
Rozmowa z dzieckiem na temat współpracy i formach komunikacji międzyludzkiej dawniej i dziś:
-Co to jest współpraca?
-Dlaczego ludzie powinni współpracować?
-Jakie są formy komunikacji – przekazywania sobie życzeń? Najczęściej stosowana, najpopularniejsza i dlaczego?
-Jak było dawniej, kiedy nie było telefonów, komputera? Która forma przekazywania życzeń jest ważniejsza, ciekawsza ?
Dziecko odpowiada, opierając się na własnych przeżyciach i doświadczeniach.
2.Zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 8
Pomoce: grzechotka/tamburyn, kocyk.
Część wstępna:
– „Jak pomogę rodzicom przygotować święta?” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dziecko porusza się w rytm grzechotki/tamburynu: biega podskakuje lub maszeruje. Podczas przerwy w muzyce zatrzymuje się i ruchem, gestem naśladuje prace domowe, w których pomaga rodzicom przed świętami. Osoba dorosła za każdym razem może zapytać dziecko w czym chciałoby pomóc swojemu rodzicowi.
– „Okna” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśniowe. Dziecko siedzi na kocyku w siadzie skrzyżnym, ręce ułożone na kolanach. Na zapowiedź : Myjemy okna! – dziecko unosi ramiona i wykonuje skłony boczne na przemian w lewą i prawą stronę. Po chwili opuszcza ręce na kolana, wraca do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtórz kilka razy.
Część główna:
– „Agata nogą zamiata” – ćwiczenie wzmacniające mięśnie nóg. Dziecko stoi jedną nogą na złożonym kocyku, ślizga się po podłodze. Noga z przodu jedzie na kocyku, noga z tyłu odpycha od podłoża. Ćwiczenie wykonuje na zmianę raz prawą, raz lewą nogą.
– „Myjemy podłogę” – zabawa na czworakach. Dziecko układa dłonie na kocyku i naśladuje mycie podłogi. Porusza się za kocykami w pozycji na czworakach. Po chwili następuje zmiana. Dłonie położone na podłodze, dziecko w pozycji przysiadu podpartego, stopy na kocyku. Ćwiczący odsuwa nogi jak najdalej w tył, a następnie przysuwa. Wraca do pozycji wyjściowej. Zadanie powtórz 3–5 razy.
– „Wałkujemy ciasto” – ćwiczenie kształtujące mięśnie tułowia. Dziecko zwija kocyki w wałeczki i wykonuje siad klęczny. Chwyta wałeczek rękami za dwa końce jak wałek do ciasta. Odsuwa wałek w przód aż do pozycji niskiej Klappa (klęku podpartego), a następnie przysuwa go. Ćwiczenie powtórz kilka razy. Następnie dziecko w siadzie skulnym podpartym kładzie stopy na wałeczku. Odsuwa kocyk do pozycji siadu prostego i przysuwa z powrotem.Też powtórz kilka razy.
– „Stolik” – wzmocnienie mięśni ściągających łopatki. Dziecko siedzi w siadzie skulnym na złożonym kocyku, ręce opiera z tyłu na podłodze. Na hasło: Stolik! unosi biodra w górę do podporu tyłem. Po chwili wraca do pozycji wyjściowej. Zabawę powtórz kilka razy.
Część końcowa:
– „Kokardy na choinkę” – ćwiczenie przeciw płaskostopiu. Uczestnik zabawy stoi na podłodze przed rozłożonym kocykiem. Na zapowiedź.: Kokardy na choinkę!. Dziecko kurczy i prostuje na przemian palce stóp, ściąga kocyk pod stopy, tworzy ozdobne kokardy na choinkę.
Ważne, aby dziecko nie odrywało pięt od podłogi. Zadanie powtarzamy 4–6 razy.
– „Taniec radości” – ćwiczenie uruchamiające duże grupy mięśniowe. Dziecko stoi w niewielkim
rozkroku na złożonych kocykach. Wykonuje dynamiczne skręty tułowia w prawo i w lewo, kolana lekko ugięte.
– Marsz ze złożonymi kocykami. Dziecko odkłada kocyk na wyznaczone miejsce.
Źródło: Przewodnik metodyczny ,,Planeta dzieci. Pięciolatek” WSiP cz.2, s.93-94
Miłej zabawy:-)
